Vrijdagavond

Vrijdagavond is de dag dat ik samen met de kindjes in bed kruip en we samen een film op TV kijken.
Dan lig ik in het midden met aan elke kant een aapje. 
"Kom mama, we maken het gezellig" en de kussens worden tegen de steun gezet om er fijn tegenaan te liggen.
"Wat zegt die mijnheer,mama?" Mijn dochter kent nog geen Engels.
"Dat hij verdrietig is dat het hondje zal sterven."
"Gaat het hondje sterven?! Ik wil niet kijken! Dit is een droevige film, mama!" Mijn gevoelige zoon klinkt verwijtend en hij trekt snel het deken over zijn hoofd.
"Is hij dood?" klinkt het gesmoord.
"Nee, lieveke, hij leeft nog." En ik vraag mezelf af of ik deze film wel moest opzetten.
"Wij kennen ook iemand die gestorven is." Zegt hij met een klein stemmetje.
"Aja?"
"Michelle" de kat van bij de grootouders
"Das waar, mis je haar heel erg?"
"Ja" en hij nestelt zich fijn tegen mij aan.
"Ook mijn overvader is verstorven, he mama" Mijn dochter is nog steeds verdrietig dat ze haar overgrootouders nooit gekend heeft want ze is ervan overtuigd dat ze haar "heel leuk" hadden gevonden.
"mmhmmm"
"Waarom gaat die hond dood, mama?"
"Omdat hij heel erg oud is, lieveke"
"Ben jij ook heel erg oud,mama?" Ah, mijn pientere dochter.
"Nee schatje, nog niet dat duurt nog heel lang!" En ik hoop maar dat het waar is.

Dan komt de reclame en een jonge twintiger zegt dat we onze huid op tijd moeten insmeren tegen rimpels.

"Heb ik rimpels,mama?"
"Sjatteke, je bent 8 jaar dan heb je nog geen rimpels!" Ik lach totdat de volgende vraag komt.
"Heb jij rimpels,mama?"
"Euh, hmmm, ik, euh, niet zoveel, denk ik."

Mijn zoon ligt gelukkig al te slapen voordat de hond sterft en mijn dochter ligt langs mij te zingen, over haar dag en hoe het geweest is en dat de zon scheen vandaag en dat ze een ijsje gegeten heeft.
Ik neem haar op en leg haar in bed waar ze als een blok in slaap valt, daarna breng ik mijn zoon naar zijn kamer.
Mijn vrijdagen zijn bedoelt om bij te tanken, te ruiken aan hun haren en hun warme lijfjes tegen mij aan te voelen. Honderdeneen vragen te beantwoorden en de wereld even zonder ons te laten draaien.

Slaap lekker allemaal.

Manuela