"Waar ga je naar toe?"vraagt de oude vrouw.
Ze leunt achterover op het bankje.
De jonge vrouw bijt op haar lip en haalt haar schouders op.
"Ik weet het niet" zucht ze.
De oude vrouw knikt, ze begrijpt het.
"Daar ben ik ook geweest, het is daar soms licht en soms donker. Ken je de weg?"
De jonge vrouw knippert verward met haar ogen, de oude vrouw is dement dat weet ze zeker.
"Ik weet niet waar naartoe. Dus, ken ik ook de weg niet." Ze klinkt kort, ongeduldig.
De oude vrouw knikt, ze begrijpt het.
Ze bekijkt de jonge vrouw aandachtig en geeft haar een klopje op haar hand.
"Het is niet moeilijk, gewoon rechtdoor ."
De jonge vrouw glimlacht beleefd en staat op, ze twijfelt, buigt naar voren en geeft de oude vrouw een kus.
"Bedankt" mompelt ze.
Manuela
De jonge vrouw bijt op haar lip en haalt haar schouders op.
"Ik weet het niet" zucht ze.
De oude vrouw knikt, ze begrijpt het.
"Daar ben ik ook geweest, het is daar soms licht en soms donker. Ken je de weg?"
De jonge vrouw knippert verward met haar ogen, de oude vrouw is dement dat weet ze zeker.
"Ik weet niet waar naartoe. Dus, ken ik ook de weg niet." Ze klinkt kort, ongeduldig.
De oude vrouw knikt, ze begrijpt het.
Ze bekijkt de jonge vrouw aandachtig en geeft haar een klopje op haar hand.
"Het is niet moeilijk, gewoon rechtdoor ."
De jonge vrouw glimlacht beleefd en staat op, ze twijfelt, buigt naar voren en geeft de oude vrouw een kus.
"Bedankt" mompelt ze.
Manuela
Geen opmerkingen:
Een reactie posten